Al eerder had ik mijn eigen spijkerbroek in de Japanse boro-boro stijl opgelapt. Deze keer drie hele grote lappen voor onder mijn werkblad van spijkerstof. Ik vind de details van spijkerbroeken zo leuk, de stiksels, spijkers, lusjes e.d. dus die heb ik zoveel mogelijk laten zien. Een mand met kleinere resten opgeruimd en een prachtig werkstuk voor mijn nieuwe atelier erbij gekregen. Super!
Wat doe je als je jas zo lekker zit en de binnenkant eigenlijk nog prima is. Alleen de buitenkant gaat kapot en is niet meer zo warm en waterdicht. Ik heb ‘m uit elkaar getornd en een nieuwe waterdichte ademende stof genaamd Borax besteld bij Kleurenmix.nl. Verder nog een extra laagje fiberfill in het voor- en achterpand toegevoegd, want vulling wordt altijd dunner na verloop van tijd. Zeker als je de jas al meer dan 5 jaar draagt!
Zo’n tablet wordt na verloop van tijd wat zwaar in de hand en de zithouding is meestal ook niet optimaal. Een kussen helpt dan om rechter op te zitten en het tablet op z’n plek te houden. Ik heb ze van oude spijkerbroeken gemaakt, sommige wat breder en gevuld met piepschuimbolletjes (niet erg duurzaam nee) en anderen in piramidevorm met een steunrand gemaakt van de tailleband. Ze zijn ook te koop in mijn webshop of via een mailtje.
Plusjes, plusjes en nog veel meer plusjes geborduurd. Om dit spijkerjack een tweede leven te geven buiten mijn kledingkast had ik een borduursel bedacht. Maar ja, borduren doe ik eigenlijk nooit dus ik had me ook wat verkeken op het aantal uurtjes werk. Maar goed, een lange winter met donkere avonden doet wonderen. ‘Trek iets positiefs aan, dat past altijd’ is de straat op!
Van een vriendin kreeg ik een rest stof van een ingekort rolgordijn. Het materiaal deed me denken aan een toilettas. En het toeval wilde dat mijn 10-jarige dochter echt niet meer met d’r Winnie de Poeh-tas over de camping durfde te lopen. Dus tijd voor een nieuwe toilettas, ruimer model. Met 2 oude jasritsen, een stukje rode voering uit een tas en een nieuw keperbandje voor de afwerking heb ik aan alle wensen van Lisa voldaan. Ze kan zonder schaamte op kamp!
Van 3 a 4 oude spijkerbroeken kun je een hele gave winterjas maken. Ik had ook nog een versleten winterjas met bontvoering die ik uit elkaar gehaald heb. De voering paste maar net en is heerlijk zacht en warm. Het is wat puzzelen en meten, vooral met volwassen broekspijpen kun je een eind komen. En vergeet vooral die leuke zakken niet her te gebruiken!
11 februari is het zover dan barst in het zuiden des lands het carnaval weer los. Tijd dus om over een kostuum na te gaan denken. Wat dacht je van een drakenkostuum of K3 jurk voor de kinderen? Het drakenpak is gemaakt van meubelstalen, makkelijk om je te verkleden zo’n cape met losse staart. De K3-jurk bestaat uit een oude wit t-shirt, een paar stroken tricot en nog wat nieuw/resten glansstof.
“Mam, ik wil ook een onesie!” Dat kan ik me wel voorstellen ja, heerlijk cocoonen in de kerstvakantie. Uitslapen, dan je onesie aan en klaar om de hele dag te spelen.
Dus ik op zoek naar al mijn restjes fleece-stof en nog een oude groene fleecetrui. Alles bij elkaar gelegd en dan je fantasie gebruiken welk beest dat dan moet worden. Beetje bruin/blauwgrijs konijn met roze oortjes dat moet wel lukken. Nog even puzzelen of de armen en benen dezelfde kleur kunnen krijgen. Nee, net te weinig bruin, dan maar lichtgroene armen en de broekspijpen door de helft. En zo had ik in een zondag een onesie voor mijn kleine konijntje Peter af. Als een kind zo blij was ze ermee, en nu woont ze er bijna in.
Tijd om de feestjurken weer uit de kast te halen en kijken of ze nog passen. Mijn dochter wilde een nieuwe feestjurk omdat de oude te klein geworden was. Samen op zoek gegaan naar restjes stof die geschikt zijn voor een feestjurk en deze 2 kleuren heeft ze gekozen. Roze geweven stof voor het bovenstukje en een stretch velours lapje waar nog net een rokgedeelte uit kon. Een oude rits had ik ook nog uit een kapotte rok ooit gesloopt, bleef alleen nog een mooi glitterbandje over om het geheel compleet te maken. Een meter niet zo duurzaam synthetisch band is de enige concessie die ik gedaan heb.
Net als ik met mijn blog bezig ben, lees ik de krantenkop in Trouw vandaag ‘De verbeterplannen van de kledingindustrie schieten nog steeds tekort’. In 2016 hebben een aantal bedrijven binnen de textielbranche afspraken vastgelegd in het Convenant Duurzame Kleding en Textiel, om sociale, ecologische en economische verbeteringen te bewerkstelligen binnen de branche. 4 jaar na de ramp in Rana Plaza heeft nog maar 18% van de ondertekenaars een concreet plan, op sociaal gebied is er dus nog een wereld te winnen. Maar ik wilde het vandaag hebben over de ecologische verbeteringen die gaande zijn, en dan vooral een positief verhaal.
Bij circulair textiel wordt al in het ontwerp rekening gehouden dat het product hergebruikt kan worden, er is een systeem om het te recyclen en het is gemaakt van gerecycled materiaal. Meestal lukt het nog niet om textiel zonder kwaliteitsverlies als grondstof her te gebruiken, en moet er nieuwe grondstof bijgemengd worden om voldoende kwaliteit vezels te krijgen. Er zijn volop innovaties binnen de textielbranche gaande om dit proces te verbeteren. En dat is nodig ook want jaarlijks wordt er in Nederland zo’n 255 kiloton textiel afgedankt. Zo’n 61% daarvan verdwijnt jaarlijks in een ‘landfill’ of wordt verbrandt. Tel daarbij op de groeiende consumptie door groeiende bevolking en de slechtere kwaliteit van kleding en het zal helder zijn dat we er nog lang niet zijn.
Om dat percentage van 61% omlaag te krijgen moet er dus meer textiel naar de kledingcontainer. Textiel ja, en niet de rare vondsten die ze bij Humana of Leger des Heils doen als een varkenskop, dode vos of pistool. Er zijn nog steeds veel misverstanden over wat er in de textielbak kan. Alle textiel die schoon is, is geschikt voor de kledingbak. Er blijken wel wat misverstanden hierover te bestaan. Dus ook handdoeken, versleten kleding en schoenen bijvoorbeeld (klik hier voor een volledige lijst met wat er in mag). Wat niet meer voor de tweedehands markt geschikt is wordt nl. poetslap of wordt vervezeld en dient als grondstof voor o.a. bankvullingen en tapijten. Zo kun je je kapotte spijkerbroeken terugvinden in sommige autobekleding.
Al het ingezamelde textiel wordt gesorteerd en gerecycled;
Veel methodes zijn nog volop in ontwikkeling om de kwaliteit van de herwonnen grondstof te verbeteren en het proces te optimaliseren.
Positieve ontwikkelingen dus die hoopvol stemmen. Waarbij consuminderen toch nog altijd beter is dan kopen. Voor degenen die toch iets nieuws willen aanschaffen, hier een selectie duurzame winkels/merken die gerecycled materiaal gebruiken: