Een leuke opdracht om voor een houten Hindeloper wieg een hemeltje te maken. En dit is ‘m geworden!
Ik heb met wat geduld en veel plezier van een oversized fleece trui en korte stukjes garen een nieuwe trui gefabriceerd. Ik kreeg een zak met mooie kleurtjes garen, maar allemaal korte stukjes. Deze heb ik aan elkaar geknoopt en er een schouderstuk van gehaakt. Door mijn haakwerk regelmatig op een patroon te leggen en een paar keer uit te halen en opnieuw te beginnen, ontstond uiteindelijk de goede vorm schouder. Daarna de rest van de trui uit fleece geknipt en het geheel in elkaar gestikt op de naaimachine.
Deze ruit heb ik al heel lang en heeft al als voering in een trui gezeten, maar het blijft een mooie zachte stof waar ik ooit nog iets mee wilde doen. Nu kreeg ik van een tante een oude zachte trui. Te zacht en behaaglijk om weg te doen, maar een beetje vaal aan het worden en veel te ruim. Ik zag wel een goed koppel in deze twee, dus aan de slag. De vale gesleten boorden van de trui er afgeknipt. Uit de mouwen boorden en een kraag geknipt en alles samengevoegd tot een nieuw fris geheel!
Je kunt natuurlijk van oud tricot iets nieuws in elkaar stikken met de naaimachine. Maar het leek me leuk om het eens met een mooi sierrandje aan elkaar te haken. De randen wel eerst omgezoomd bij dit dunne tricot en vervolgens met kleurig garen omgefestoneerd. Dan lusjes haken en voila een mooi jurkje in rood tinten.
Zo kun je ook prima 3 t-shirts van verschillende tinten voor 1 kledingstuk gebruiken. Het roze/witte garen maakt het tot een geheel.
Een nieuwe legging was hard nodig na een groeispurt. Stof had ik genoeg, zoals deze saaie tricot van een groot herenshirt met lange mouw. Na wat inspiratie opdoen tijdens het Noorderzon-festival in Groningen heb ik de stof ‘s avonds bedrukt met deze roze driehoeken. Is die niet hip?!
Het Hema-jurkje was wat saai van kleur maar nog wel helemaal goed. Dus die mocht nog niet naar de recycling! Maar ja, voor een 6-jarige moest ‘ie wel nodig gepimpt worden. Dus kleurig borduurgaren uit mijn tweedehands wol- en garenvoorraad gehaald en een uurtje aan het kruissteken gegaan. Wel eerst even een voorbeeldje op blokjespapier getekend met een fotootje eronder voor de verhouding.
En tevreden keken dochterlief en ik naar het resultaat; duurzaam gepimpte eco-fashion
Ik ben altijd al bezig met lapjes, kleding naaien en duurzaamheid. Duurzaamheid met betrekking tot textiel wil ik actiever gaan promoten. Aanleiding was misschien onbewust wel de ramp met de kledingfabriek in Bangladesh. Ik wilde weten hoe het er nu werkelijk in de kledingindustrie aan toe gaat.
Als bewuste consument mijn kleding aanschaffen i.p.v. medeplichtig zijn aan giframpen en slavenarbeid.
Deze 2 boeken heb ik gelezen en ben een stuk wijzer geworden, je wordt wellicht niet al te vrolijk van wat je leest maar krijgt ook genoeg handvaten om je eigen koopgedrag te verbeteren. ‘Mode voor morgen’ leest heel makkelijk en is overzichtelijk vormgegeven, ‘Talking dress’ is zo vormgegeven dat ik het meer als een tijdschrift las, door hap-snap wat informatie tot me te nemen.
Zelf je kleding (ver)maken is de ultimate green makeover
Mariek Eyskoot – Talking Dress