Zo’n tablet wordt na verloop van tijd wat zwaar in de hand en de zithouding is meestal ook niet optimaal. Een kussen helpt dan om rechter op te zitten en het tablet op z’n plek te houden. Ik heb ze van oude spijkerbroeken gemaakt, sommige wat breder en gevuld met piepschuimbolletjes (niet erg duurzaam nee) en anderen in piramidevorm met een steunrand gemaakt van de tailleband. Ze zijn ook te koop in mijn webshop of via een mailtje.
Van 3 a 4 oude spijkerbroeken kun je een hele gave winterjas maken. Ik had ook nog een versleten winterjas met bontvoering die ik uit elkaar gehaald heb. De voering paste maar net en is heerlijk zacht en warm. Het is wat puzzelen en meten, vooral met volwassen broekspijpen kun je een eind komen. En vergeet vooral die leuke zakken niet her te gebruiken!
Huh, wat, Boro? Boro, letterlijk lap of vod in het Japans, is een patchwork-techniek afgeleid van de uitdrukking ‘boro boro’. Dat de schoonheid viert in iets dat vervallen, gerepareerd of gerafeld is. Het recyclen van textiel heeft een lange geschiedenis in Japan. Al in de 17e eeuw werd in katoenen indigo stoffen nieuw leven geblazen d.m.v. diverse stiktechnieken.
Vind je het ook zonde om die heerlijk zittende spijkerbroek weg te doen, ga dan lekker een avondje op de bank met naald en draad aan de slag en je kunt ‘m meteen weer aan.
Vijf oude spijkerbroeken en een versleten winterjas. Tijd voor een upcycle klus. Niet eenvoudig maar het is gelukt om van de goede onderkanten van de broekspijpen een jas te puzzelen. Ook de voering was puzzelen, met een heerlijk zachte teddy-kraag als resultaat.
Een paar leuke details; zakje op de mouw en broekzak achterop, en de leren driehoekjes bij de rits-zakken zijn gemaakt van het spijkerbroekenlabel.