Met het wassen wil katoenen stof nog wel eens korter worden. Maar omdat het verder nog een heerlijk vest is ben ik een oplossing gaan bedenken. In mijn lappenkast vond ik nog een oude sweater met blauwe strepen. Deze heb ik in schuine banen tussen de voor- en achterpanden gezet. De rits was daarna uiteraard te kort geworden voor dit vest. Maar ook daar heb ik een zilveren rits voor gevonden, die ooit in een fleece-vest gezeten heeft.
Een leuke opdracht om voor een houten Hindeloper wieg een hemeltje te maken. En dit is ‘m geworden!
Ook zo’n last van rondslingerende oplaadsnoeren? Ik was het zat en maakte van oude spijkerbroeken een oplaadzak… een wat? Ja, ik noem het maar een oplaadzak, waar je al je snoertjes voor, na en tijdens het opladen in kan stoppen, maar ook je tablet en telefoon zelf natuurlijk. Je hangt ‘m onder een stopcontact aan een haakje of aan de oplaadstekker zelf terwijl deze aan het opladen is. Opgeruimd staat netjes 🙂
Bekijk hier alle kleding en andere koopjes!
Voor de Koningsmarkt had ik veel kinderkleren genaaid van tweedehands shirts en restjes stof. Nu de zomer er aankomt wil ik graag dat alles gedragen wordt. Dus bestellen maar! Bij elke foto staat maat/prijs aangegeven. Mail naar info@dressenles.nl om te bestellen.
Ik heb met wat geduld en veel plezier van een oversized fleece trui en korte stukjes garen een nieuwe trui gefabriceerd. Ik kreeg een zak met mooie kleurtjes garen, maar allemaal korte stukjes. Deze heb ik aan elkaar geknoopt en er een schouderstuk van gehaakt. Door mijn haakwerk regelmatig op een patroon te leggen en een paar keer uit te halen en opnieuw te beginnen, ontstond uiteindelijk de goede vorm schouder. Daarna de rest van de trui uit fleece geknipt en het geheel in elkaar gestikt op de naaimachine.
Huh, wat, Boro? Boro, letterlijk lap of vod in het Japans, is een patchwork-techniek afgeleid van de uitdrukking ‘boro boro’. Dat de schoonheid viert in iets dat vervallen, gerepareerd of gerafeld is. Het recyclen van textiel heeft een lange geschiedenis in Japan. Al in de 17e eeuw werd in katoenen indigo stoffen nieuw leven geblazen d.m.v. diverse stiktechnieken.
Vind je het ook zonde om die heerlijk zittende spijkerbroek weg te doen, ga dan lekker een avondje op de bank met naald en draad aan de slag en je kunt ‘m meteen weer aan.
Wat is er nu leuker dan een zelfgemaakt truitje te geven als kraamkado? Met naam of voorletter erop en natuurlijk gemaakt van gerecycled katoen!
Restjes stof liggen en ga je op kraamvisite? Dan is zo’n naamslinger zo gemaakt! Een persoonlijk cadeau dat nog vele verjaardagen opgehangen wordt!
Deze ruit heb ik al heel lang en heeft al als voering in een trui gezeten, maar het blijft een mooie zachte stof waar ik ooit nog iets mee wilde doen. Nu kreeg ik van een tante een oude zachte trui. Te zacht en behaaglijk om weg te doen, maar een beetje vaal aan het worden en veel te ruim. Ik zag wel een goed koppel in deze twee, dus aan de slag. De vale gesleten boorden van de trui er afgeknipt. Uit de mouwen boorden en een kraag geknipt en alles samengevoegd tot een nieuw fris geheel!
Binnenkort wordt mijn dochter 8 jaar en dus kan ik weer heerlijk aan de slag met het thema van d’r feestje. Tenminste voor zover mijn dochter het ermee eens is, want niet al mijn ideeën komen door haar strenge keuring. Vorig jaar was het thema ‘Op reis’ en fabriceerde ik van een oude tent, paspoorten voor alle kinderen met een applicatie en hun foto binnenin. Ook de landkaart met fantasielanden hoorde daarbij.
Dit jaar is het thema ‘Afrika’ met een djembé-workshop, na afloop krijgen alle kinderen dit stoffen zakje mee met een klein cadeautje. Mijn dochter heeft zelf mee geholpen met stikken en koordjes vingerhaken!