Ik ben altijd al bezig met lapjes, kleding naaien en duurzaamheid. Duurzaamheid met betrekking tot textiel wil ik actiever gaan promoten. Aanleiding was misschien onbewust wel de ramp met de kledingfabriek in Bangladesh. Ik wilde weten hoe het er nu werkelijk in de kledingindustrie aan toe gaat.
Als bewuste consument mijn kleding aanschaffen i.p.v. medeplichtig zijn aan giframpen en slavenarbeid.
Deze 2 boeken heb ik gelezen en ben een stuk wijzer geworden, je wordt wellicht niet al te vrolijk van wat je leest maar krijgt ook genoeg handvaten om je eigen koopgedrag te verbeteren. ‘Mode voor morgen’ leest heel makkelijk en is overzichtelijk vormgegeven, ‘Talking dress’ is zo vormgegeven dat ik het meer als een tijdschrift las, door hap-snap wat informatie tot me te nemen.
Zelf je kleding (ver)maken is de ultimate green makeover
Mariek Eyskoot – Talking Dress
Alweer zo’n leuk kado om zelf te maken voor je dochter/zoon. Ik vond in mijn onuitputtelijke voorraad textiel: leuke stofjes, oude spijkerbroek, onderdelen van een kapotte rugzak, een applicatie van een kapotte zak, nog een paar bloemetjes gehaakt en je hebt genoeg om een leuke schooltas van te maken.